X, ini bukan kisah Khalifah Umar Abdul Aziz... Niey kisah permata hati ibu ayah: our little caliph yang diharapkan mampu menjadi lebih hebat dari Khalifah Umar Abdul Aziz... Ameen...
Sebelum kahwin ibu ayah memang merancang supaya ayah abes belajar dulu baru nak dapat anak.. Ibu tengah houseman kat hospital selayang time tu, ayah dah sem akhir kos psycology kat UIA Gombak...
Time ibu posting surgical, 14 ogos ibu gugur... Huuu.. Time tu mmg dah lewat period 6 minggu, tapi cek UPT -ve... So ibu pi basic life support course.. N malam tu sakit perut giler, pi klinik swasta doktor cakap maybe period pain sebab self UPT -ve... Pukul 4pagi pass out POC then da kurang sakit dah...
Ibu nangis seminggu gak r sedih... Nasib baik ayah ada😘
Then lepas 3 bulan kami dapat umar... Ayah jaga ibu giler2 x nak bagi ibu sedih lagi... Huuu...
Tapi mencabar jugak dapat umar, awal2 tu memang spotting sampai 20minggu... Ibu ayah da takut gugur lagi... Memula memang hospital treat as treathen miscarriage... Sampai 20minggu on duphaston.. Ibu yang memang x suka makan ubat niey memang memaksa diri untuk makan, and ayah ingatkan setiap hari☺
Sampai 21minggu umar start tendang... Time tu rasa happy giler... Time tu kat cameron.. Hehe... Umar suka pi cameron kowt.. Hehe...
Owh... Ibu start pindah KK Tapah Feb 2019.. So boleh la selalu pi cameron kan ayah😊
Memula ayah join kursus Yadim 3 bulan... So mmg PJJ la 3 bulan tu, kadang2 ayah balik selang seminggu, sbb sabtu ahad pown ada program.. So ibu duk sorg2 jage umar.. Xper Allah ada kan.. Biasa tiap kali lepas maghrib ibu ayah baca quran sama2, bila duk sorang2 ibu baca x tentu masa, kadang 2,3 kali sehari sbb kadang2 letih, lepas solat maghrib terus tidoq... Sempat la qatam quran sepanjang mengandungkan umar☺
Ibu amik cuti start 38minggu.. Ayah hantar ibu balik terengganu dulu then sambung kursus... Ayah balik seminggu lepas tu hari jumaat petang... Sabtu pagi (3/8/2019)=pukul 12am ibu start rasa sakit.. Rasa sakit tu x kuat sangat tapi kerap, setiap 5 minit, bagitau opah, opah ajak pi hospital terus..
Pi hospital hulu terengganu dulu sebab ingat nak cek jalan je, kalo x sampai 3cm nak balik dulu... Tapi memang procedure dekat situ 1cm pown dorg x bagi balik... Huuu... Sedih, sebab mamang cadangnya nak beranak kat hospital kuala terengganu... Banyak sket pain killer... Hoho
Ibu mamang x boleh tidoq pagi tu, memang setiap 5 minit sakit, tapi jalan x bukak sampai pukol 7pm.. Time tu ibu memang x tahan, nak mintak ubat tahan sakit... Dorang cek jalan baru 2cm.. Buat CTG xder acceleration, ada deceleration sikit, dorang rujuk MO then MO refer hospital kuala terengganu..
Sebelum naik ambulans pukol 8.30pm dorang cek lagi sekali, time tu tetiba dah 7cm😥 tertanya2 jugak betol ke yang dorang cek selama niey.. Huhu... Xkan tetiba naik 7cm.. (memula nurse cek cakap terus prepare set, dah 10cm niey.. Nurse kedua cek dia cakap time tu contraction, sekarang 7cm)
Sampai hospital kuala terengganu pukol 9pm, dorang cek kat bawah dorang cakap dah 10cm niey, tapi x kan nak beranak kat PAC, so dorang cakap kat labour room 9cm.. Hoho..
Kat labour room, lepas dorang transfer katil, cek jalan terus suruh teran... Then baru pecah air ketuban... Light meconium... Huuu... Ibu lagi risau, cepat2 teran... Time tu ayah still on the way ke hospital lepas kemas2 barang kat hospital hulu terengganu...
Lepas 2 kali teran Alhamdulillah... Dengar umar nangis for 1st time... Rasa macam nak nangis jugak... Hilang terus segala sakit... Cuma rasa lemah sangat2...
Terus peads amik baby untuk suction and put under headbox (oxygen) kejap... Ayah sampai2 kat labour room terus tanya "mana baby?" hoho... Sbb nurse cakap isteri dah bersalin dah, pi tengok baby pi... Hoho.. So dalam pikiran time tu baby je la...
Nurse yang sambut tu membebel, ni tengok la isteri ni dulu, cari baby pulak... Hoho.. Pastu dorang bawak ayah jumpa umar, terus azankan😊 (dorang keluarkan umar kejap dari headbox)
Pastu umar masuk NICU untuk monitor, ibu masuk bilik kongsi 4 orang... Ibu memang x larat giler, mintak ayah beli air teh bunga.. Haha... Aunty mila (achik) da belikan air milo tapi rasa loya sangat time tu, lapar sangat kowt.. Hoho... Sebelum tu tak lalu nak makan....
Ayah pi beli air teh bunga sekotak besar, sejuk pulak tu.. Hoho... Kena tunggu dia normal temperature dulu.. So ibu minum air masak je... Simpan teh bunga untuk esok hari... (lepas opah tau minum teh kena bebel lagi.. Haha)
Malam tu tidoq je, nangis gak sikit2 sebab memang x tengok umar langsung... Dorang tunjuk baby boy... Tu je.. Haha... Pastu orang depan da bersalin, anak dia nangis2, so ibu nangis sekali...
Esoknya lepas doktor pakar round baru pi tengok umar kat nicu.. Ayah bawak... Ayah tidoq kat surau je sebab takut ada apa susah nak mai balik...
Tengok umar, dukung umar for 1st time.. Rasa macam keciknyer.... 3.2kg.. Hehe... Ayah x berani pegang lagi.. Ibu try bagi susu tapi umar pejam je mata x bukak2... Kenyang minum susu formula kowt.. Haha
Petang tu tetiba dah boleh balik.. Ingatkan dorang nak monitor umar 24jam... Tapi xper lah.. Hehe... Cepat balik lagi best... Umar pown sepanjang kat NICU x on oxygen pown... Stable je... Alhamdulillah☺
Ayah nak balik kuala berang time tu, terus tidoq mati, ibu call x dapat... So atuk n opah yang mai amik ibu n umar😘
So mulalah proses berpantang, nangis x boleh nak bagi susu, sesi marah umar x mau tidoq asyik nak susu je... Part baru nak belajar everything... Rasa as doktor baru tau 1% je bab2 parenting.. 😥😥😥
Part 2 nantilah kalo ibu rajin nak tulis.. Hehe
